In 2009 hebben wij een tijd zonder hond geleefd. Het huis is zo kaal en leeg dat het toch kriebelde. Mijn moeder wilde geen Bouvier weer, de vacht was veel te veel werk. Ze wilde alleen een Teckel als er een hond weer moest komen, omdat de buurman van haar ouderlijk huis ook een Teckel had en ze vond dat toch zo’n leuke hond. Mijn vader daarentegen wilde geen rat aan een touw. Ik heb een hele zoektocht op het internet gedaan en kwam uit bij een Teckelfokker in Zwartemeer, van de Mibaf’s Hoeve. Ze had een reu en een teef beschikbaar, beide puppy’s waren black en tan standaard korthaar dashondjes. Bij het eerste bezoek waren de pups 4 weken oud en we waren opslag verliefd (natuurlijk). Het teefje was druk en haar hartje ging flink te keer. Het reutje was veel rustiger en zijn hart ging heel rustig alsof hij dit elke dag meemaakte. Dit rustige gedrag sprak ons wel aan, omdat we het rustige gedrag van de Bouvier des Flandres gewend waren. Vijf weken later mochten wij eindelijk onze Frodo, Fernandel van de Mibaf’s Hoeve, ophalen.
Frodo is geboren op 29-07-2009. Zijn papa en mama zijn Engels Gomez en Pumpkin-Pie v.h. Huys Ringh-De Vries. Ik weet dat een zusje van hem naar een fokker in België is gegaan en dat een broertje (Falstaffian v.d. Mibaf’s Hoeve) meerdere keren een nestje heeft gehad, maar van de rest van het nest weet ik helaas niks. De fokker doet helaas ook niet aan een terugkomdag van het nest.
Gezondheid
Frodo is inmiddels 13 jaar oud, mei 2023 vandaag. Frodo is een blije oude hond met de nodige gezondheidsklachten.
Voordat hij 1 jaar oud was moest hij een operatie aan zijn gebit ondergaan. Zijn hoektanden van het melkgebit bleven zitten terwijl dat de volwassen hoektanden ook al ver door waren. De narcose en operatie heeft hij zonder problemen gehad en zijn herstel was vlot en goed.
Rond zijn 2e werd er een hartruisje geconstateerd. We schrokken daarvan, maar volgens de dierenarts hadden veel honden dat en het was zo klein dat Frodo er geen last van had. Naar mate hij ouder zou worden zou het erger kunnen worden. We moesten in de gaten houden dat als hij heel sloom werd of begon te kuchen dan moesten we terugkomen.
Rond zijn 3e begon hij erg last te krijgen van jeuk in de oksels, op zijn buik, in zijn liezen en onder zijn kin. Na een lange speurtocht kwamen wij er achter dat het een voedselallergie was en dat hij niet tegen graan- en kipeiwitten kon. Hij heeft jaren Smuldier vlees compleet (KVV) gegeten waardoor de jeuk tot op zekere hoogte bijna weg was. Mijn ouders wilden niet meer dat gedoe met vlees ontdooien en dat rauwe vlees zo los in de koelkast dus hebben we een brok gevonden die voldeed aan de eisen: Renkse Premium Zalm en Renske Premium Lam. Op deze brokken deed hij het ook goed, goede ontlasting, glimmende vacht en weinig jeuk. Maar hoe ouder hij werd, hoe meer jeuk hij had. Het leek ook in de zomer erger te zijn dan in de winter. Toen zei de dierenarts dat het waarschijnlijk Atopie is. De keuze was uit Prednison, Apoquel of Cytopoint. We zijn voor Apoquel gegaan, elke dag een pil en dat werkte goed.
Toen hij 8 was kreeg hij een bultje op zijn onderste ooglid. Het was een talgklier die zich vulde. Hieraan is hij geopereerd, de talgklier is verwijderd. De narcose en operatie heeft hij zonder problemen gehad en zijn herstel was vlot en goed.
Rond zijn 9e scheurde een nagel van zijn voorpoot. We liepen in het bos toen het gebeurde. Ik ben in 1 streep naar de dierenarts gereden, want het bloedde enorm en ik had dit nog nooit meegemaakt met een hond. Er werd een verbandje om gedaan en we kregen pijnstillers mee. Na 3 dagen mank lopen trok Frodo zelf de nagel er af. Hij heeft daarna nergens last meer van gehad, hij was duidelijk blij dat de nagel er af was.
Toen Frodo 10 was begon hij sloom te worden. Toen gaf de dierenarts ook aan dat zijn hartruis verslechterd was en dat hij medicatie moest krijgen. Deze pillen hielpen goed, want meneer was weer goed te pas.
Rond zijn 10e begonnen zijn darmen problemen te krijgen. Af en toe goed aan de diarree. Soms zelfs zulke spuitpoep dat we ‘s nachts met hem moesten lopen (meneer zal nooit in zijn eigen tuin wat doen). Op een gegeven moment werd het zo erg dat hij elke dag diarree had en toen kwam er bloed bij. Dat was het punt dat we wakker werden dat er iets mis moest zijn. Allerlei onderzoeken gehad bij de dierenarts, waarvan sommige spannende uitslagen gaven, maar uiteindelijk werd er niks gevonden. Hij heeft meerdere kuren gehad en dan was de ontlasting even goed en daarna begon de diarree weer. We hebben andere brokken geprobeerd, maar niks hielp. We zijn gestopt met Apoquel, zie mijn bericht van 19 september 2022. Het leek er even op of dat het was maar de diarree kwam weer terug. Uiteindelijk zijn we er achtergekomen: visbrokken. De zalm brokken van Renske waren de boosdoener. Ik had al eens gelezen op voerwijzer.com dat een hond 100% op visbrokken misschien problemen zou kunnen krijgen en blijkbaar was dit het geval bij Frodo. Hij krijgt nu alleen nog de lam versie van Renske en nu is zijn ontlasting stabiel goed.
Toen hij 12 jaar oud werd begon een talgklier op het bovenste ooglid van het andere oog te groeien. Deze zou operatief verwijderd worden begin dit jaar, 2023, maar mijn ouders durfden het uiteindelijk niet aan om hem hiervoor onder narcose te brengen. Frodo is toch 13 jaar oud met een hartruis.
Over 2 maanden wordt Frodo 14 jaar. Twee weken geleden tijdens een Cytopoint afspraak kwamen we er achter dat hij een anaalklierontsteking heeft gehad die wij niet door hebben gehad en hij heeft een gevulde talgklier boven zijn anus aan de begin van zijn staart. Afgelopen week kauwt hij nog slecht op zijn holle rundervleesstaven, hij sabbelt er op en slikt het in 1x door, met stikgeluiden tot gevolg. Hij houdt zijn hoofd vaak laag. Tijdens 1 wandeling probeerde hij telkens zijn vaste pas aan te nemen en op dat moment schoot zijn linker voorpoot opzij, liep hij even mank en uiteindelijk hield hij de poot omhoog. Even bijkomen, rustig lopen, weer snellere pas en weer z’n voorpoot opzij en mank lopen tot eigenlijk niet lopen. Dus we zijn weer naar de dierenarts geweest. Alles is gecontroleerd en het lijkt er op dat zijn hart verslechterd is. Dus volgende week afspraak bij de dierenarts die daar het meeste verstand van heeft. To be continued.