Ik had interesse in een hond van een stichting die honden uit het buitenland redden. Mijn interesse verdween toen ik over de voorwaarden las op de website van deze stichting. Tot mijn ongenoegen zag ik dat de stichting ten alle tijden eigenaar zal zijn van de hond. Ik snap dat het een manier van indekken is, want zij voelen zich verantwoordelijk voor de hond. Maar ik wil als ‘baasje’ ook echt de eigenaar zijn van mijn hond. Het kan toch niet zo zijn dat ik een hond 10 jaar verzorg en nooit eigenaar zal zijn?
Ik heb wat op internet gezocht en blijkbaar zijn zulke adoptiecontracten of een bruikleenovereenkomst of een koopovereenkomst. Bij een bruikleenovereenkomst blijft het asiel, de stichting of herplaatsingsorganisatie de eigenaar van de hond. Ze kunnen voorwaarden in het contract zetten. Mocht de lener zich daar niet aan houden, dan kan het zijn dat de ‘eigenaar’ de hond kan terugeisen. Bij een koopovereenkomst koop je de hond, net als een product in de winkel. Na kopen ben je de rechtmatige eigenaar van de hond en de verkoper kan geen voorwaarden opleggen aan de koper (bron: Landelijk Informatie Centrum Gezelschapsdieren).
Bij de Rijdende Rechter is het ook een paar keer aan de orde gekomen. Maar de ene keer werd de stichting als eigenaar gezien, omdat de ‘lener’ alleen voor vervoer had betaald en dus niet de hond ‘gekocht’ had. Bij de ander was er wel betaald voor de hond en moest de herplaatsingsorganisatie de hond teruggeven aan de baas.
Lang niet alle dierenasielen, dierenstichtingen, herplaatsingsorganisaties en dierenopvangcentra hebben de door hun gehanteerde voorwaarden op hun website staan. Een paar bedrijven die ik heb gevonden die dat wel op hun website hebben staan zeggen bijvoorbeeld:
- “Wij vragen aan de nieuwe baasjes een bijdrage in de onkostenvergoeding van 295 euro” en “de registratiechip (de hond is gechipt en de nieuwe baas hoeft deze alleen nog maar te laten registreren op zijn naam)” en tot slot “Stichting AAI zorgt voor goede nazorg en plaatst daarom al haar honden met een contract, waarin onder andere staat dat de hond eigendom blijft van de stichting, dat de hond niet mag worden verkocht of weggegeven (ook niet aan een asiel), dat er niet met de hond gefokt mag worden en dat het nieuwe baasje belooft goed voor de hond te zorgen.” (bron)
- “Deze adoptieovereenkomst is gebaseerd op bruikleen. DIERENOPVANG KONINGEN blijft te allen tijde eigenaar en de adoptant heeft als bruiklener het recht het dier onder zijn hoede te nemen.” (bron)
- Het volgende wordt als voorbeeld voor een adoptieovereenkomst aangedragen: “(Jouw naam)is te allen tijde en op alle plaatsen bevoegd toezicht uit te oefenen op de naleving van de onder 1. gestelde voorwaarden.” en “Bij niet-nakoming door bepaling dezer voorwaarden heeft het recht, het dier zonder vooraf gedane opzegging op te eisen, weg te halen en wederom onder zijn hoede te nemen, op welke plaats het dier zich op dat moment ook mag bevinden.” (bron)
- “Wij spreken heel nadrukkelijk van adoptie omdat dieren altijd het “eigendom” van onze stichting blijven. Dit doen we uitsluitend in het belang van het dier. Het gebeurt te vaak dat dieren na verloop van tijd niet bij hun baasjes kunnen blijven (allergie, verhuizing naar het buitenland, opname in verzorgings- of verpleegtehuis) . Dan willen we , ook na jaren, “onze” dieren zelf weer een goed huis kunnen bezorgen.” en “Daarom vragen wij bij plaatsing een minimale bijdrage als tegemoetkoming in de kosten.” (bron)
- “Na het lezen van de plaatsingsvoorwaarden wordt een plaatsingsovereenkomst aangemaakt, waardoor het dier ook op uw naam komt te staan. Dit is een bruikleenovereenkomst waardoor het asiel altijd mede-eigenaar blijft.” (bron)
- “Dierenzorg is wettelijk verplicht al haar asieldieren te voorzien van een microchip. Hiermee zetten we het dier op naam van ons asiel. Als het dier wegloopt of zoek raakt, weten wij zeker dat deze altijd weer bij ons terug zal komen als deze wordt gevonden.” en “Ook gebeurt het dat een dier dan in een ander asiel belandt, waar de medewerkers niets weten van de geschiedenis van het dier. Om die reden laten wij de dieren ook na plaatsing op onze naam staan.” (bron)